Schimmels kweken

Meestal worden schimmels in de keuken als negatief gezien. Een wit, groen of grijs pluizig laagje op het eten betekent een enkeltje richting de prullenbak. Maar er bestaan ook goede schimmels in de keuken. Namelijk champignons en hun aanverwanten.

Twee jaar geleden moest ik voor een cursus die op mijn werk gehouden zou gaan worden op zoek naar een leuk geschenk voor de sprekers. Mijn doel was om iets duurzaams te vinden dat ook nog eens gerelateerd was aan voeding en microbiologie. Aangezien dat het vakgebied is waar ik in werk.

Ik kwam Rotterzwam tegen. Een bedrijf dat emmertjes met broed voor oesterzwammen verkoopt, waar je vervolgens zelf koffiedrab aan moet toevoegen om de oesterzwammen te laten groeien.

Helaas kwamen een hoop sprekers met het vliegtuig vanuit het buitenland en het formaat van het emmertje maakte dat het geen geschikt presentje was.

Het zelf kweken van groenten en fruit doe ik al jaren. Nu vond ik het wel eens tijd voor wat anders. Dus ik bestelde een paar maanden geleden een Rotterzwam pakket. Een zwart emmertje van 3L met vier gaten erin, een zakje broed en de instructie op een kartonnen sleeve.

De instructies waren simpel. Meng de inhoud van het zakje met een afgewogen hoeveelheid koffiedrab (wij drinken koffie uit de french press, dus drab genoeg) en zet het op kamertemperatuur weg. Voeg nieuwe koffiedrab toe als de bestaande laag helemaal wit is geworden en ga net zo lang door tot dat de hele emmer gevuld is.

Tegen kerstmis was het emmertje vol. Om de zwamvorming te bevorderen, moest ik het emmertje in een koele ruimte plaatsen - de garage -. Maar de zwamvorming bleef uit.

Toen ik op het punt stond om het emmertje integraal in de zwarte bak te gooien bedacht ik me aan de groeiomstandigheden van champignons. Donker, koel én vochtig. En de inhoud van het emmertje voelde droog aan, wat op zich niet gek is gezien de droge lucht in huis. En ik had mijn twijfels over de kleine gaten in de zijkant en de deksel van het emmertje. Met een open bovenkant moest de zwamvorming voor mijn gevoel gemakkelijker tot stand komen.

Aangezien ik niks te verliezen had, heb ik de deksel van de emmer gehaald (inhoud was totaal aan het verdrogen) en getracht het geheel compleet te doorweken. En zowaar binnen een week zag ik de eerste groei ontstaan. En weer een week later was het een flinke kolonie zwammen geworden.

Graag had ik ze nog wat langer laten groeien om genoeg te hebben voor een omelet of wat noedels met oesterzwammen. Maar de zwammen begonnen helaas in te drogen. De opbrengst: 55 gram en een hoop lol. 

Ik heb de zwammen in stukken gescheurd, alles gebakken in een klein klontje gezouten roomboter en alles gekruid met wat versgemalen peper.

En wat een feestje was het. Ze verloren tijdens het bakken veel minder vocht dan oesterzwammen uit de supermarkt. Ze zijn steviger van structuur en het zijn beste smaakbommetjes. 

Er moet nog nog een lichting afkomen en daarna kan ik de inhoud splitsen om te verdelen over 5 bakken en daar weer mee verder te gaan. Ik ben benieuwd.