Een dag om te herinneren

Voor velen van jullie zal het vandaag een doodgewone vrijdag zijn geweest. Sommige zullen hebben gewerkt, anderen zullen misschien al weekend hebben gehad. Maar voor mijn vriend en mij was het een bijzondere vrijdag, een dag om te herinneren.

Vanochtend om 9:00 hadden we de inspectie van ons nieuwe (koop)huis, waarvoor we een half uur later de overdrachtsakte en hypotheekakte bij de notaris zouden gaan ondertekenen. Tevens hebben we onze relatie officieel vast gelegd in een samenlevingsovereenkomst. 

Om deze heugelijke gebeurtenissen te vieren, zijn we na afloop bij Koffie & Koffie wat lekkers gaan eten en drinken. Over de calorieën hoefden we vandaag even niet na te denken, aangezien we nog volop zouden gaan klussen. En dit telde deels als lunch.

Tegen half 1 waren we bij het huis en zijn we vol goede moet aan de gang gegaan. Uiteraard voorzien van goede overalls (die mama voor ons had geborduurd 😍), veiligheidsschoenen, veiligheidsbrillen, gehoorbescherming en voor mijzelf een roze (veiligheids)pruik.

Na een kleine 3,5 uur klussen lag de complete keuken in de sloopcontainer, was het kozijn tussen de keuken en de hal verwijderd en hadden we een toilet met uitzicht gecreëerd. Morgen vrolijk verder met de lange lijst van klussen die nog voor ons ligt.

Mi casa es su casa

Toen ik in februari 2018 de gemeente op de stoep van mijn gehuurde chalet had staan en te horen kreeg dat ik daar op laste van een flinke geldboete binnen 6 maanden weg moest zijn in verband met permanente bewoning, had ik niet heel veel opties.

Als single op een jaarcontract wil je graag je flexibiliteit behouden. Je weet immers nooit of je contract wordt verlengd en zo niet, waar je dan een baan zult vinden. En je weet niet in welke windstreek je je toekomstige partner tegen het lijf zult lopen. Daarbij zou ik op mijn inkomen waarschijnlijk net een appartement kunnen kopen, wat voor mij af viel omdat ik graag een tuin wilde.

Dan kom je vervolgens bij huren uit. Nu was er op dat moment in Ede voor de sociale huur een wachtlijst van 24 tot 36 maanden. En met slechts 6 maanden om een nieuwe woonruimte te vinden, viel die optie eigenlijk al af. Daarbij verdiende ik op jaarbasis net iets te veel, waardoor ik ook niet voor sociale huur in aanmerking kwam.

Wat dan?!?!? Precies, particuliere huur. Daar hadden ze echter de grappige regel ingevoerd dat je 4 x de huurprijs als bruto maandsalaris moest verdienen. En dan moet je met een gemiddelde huurprijs tussen de €750 - 850 flink je best doen. Via een paar omwegen en een behulpzame makelaar, kon ik uiteindelijk mijn huidige huurhuis betrekken.

Inmiddels bijna twee jaar verder, is de situatie behoorlijk veranderd. Ik woon niet langer alleen, maar deel mijn huis met vriendlief en twee poezen. Verder heb ik een vast contract en heeft mijn vriend zijn eigen bedrijf in Ede gevestigd, waardoor er geen intentie is om Ede op korte termijn te verlaten. En helaas blijft de huurprijs elk jaar stijgen en geef je feitelijk geld uit voor een huis dat nooit van jezelf zal zijn.

Alles bij elkaar opgeteld maakte het steeds interessanter om te kopen. 

Net voor de Kerst zijn we gaan rondkijken. Wat vinden we mooi? In welke wijk willen we wel wonen of juist niet? Willen we een 'kant-en-klaar' huis of willen we klussen? Enz. enz. enz.

We zijn nu ruim een maand verder en inmiddels hebben we een huis gekocht. Het is een opknappertje geworden, maar we staan te popelen om aan de gang te gaan en alles te maken zoals we het zelf mooi vinden.

Alles is rond: de hypotheek is goedgekeurd, alle nutsvoorzieningen besteld en de verzekeringen zijn geregeld. Ook zijn de keuken en de vloer al besteld. Nu is het nog 11 dagen wachten tot we de sleutel krijgen en het huis daadwerkelijk van ons is (nou ja, van de bank).....