dinsdag 30 juni 2020

Voltooid verleden tijd

Vanaf morgen, 1 juli, ben ik niet langer de huurder van mijn oude huis. Een hoofdstuk dat wordt afgesloten. 

Afgelopen weekend hebben we de woning leeggemaakt: vloerbedekking eruit, gaatjes in de muur plamuren, keuken - badkamer - toilet grond schoonmaken en de laatste spullen uit de tuin halen. Om vervolgens vanmiddag de sleutel in te leveren. Het is vreemd om na een tijd je oude huis weer leeg te zien. 





2 jaar en 4 maanden heb ik er gewoond. Een bewogen tijd. Toen ik er kwam wonen, stond ik nog aan het begin van mijn herstel van de reactieve artritis. Om me heen werden mensen ziek of vielen mensen weg. Het grootste deel van het leed dat daten heet speelde zich eraf en nu natuurlijk de hele situatie rondom Corona. 

Maar ik kijk vooral met heel veel plezier op deze periode terug en heb ik er hele mooie herinneringen aan.
  • Mijn 30ste verjaardag gecombineerd met een housewarming, waarbij vrijwel de hele familie vanuit Brabant over was;
  • De komst van Ella;
  • Het eerste jaar verkering met Bart;
  • De gezinsuitbreiding met de adoptie van Tibby;
  • De bezoekjes van familie, vrienden en kennissen;
  • En het feit dat ik voor het eerst een plek had die van mezelf was.
  • .... (voor alle dingen die ik nu vergeet)
Nu beginnen Bart en ik echt sámen aan een nieuwe hoofdstuk en ik hoop dat er minstens net zo veel leuke en mooie herinneringen bij zullen komen.

maandag 22 juni 2020

Mikado

Ik heb mezelf weer een uitdaging gegeven. 

Een truitje breien voor een oude dreumes van 2 jaar oud. En dan ook nog eens met een ingebreid Noors patroon.

Nog nooit breide ik zo iets kleins. En ook inbreien heb ik nog nooit gedaan. Maar vol goede moed ben ik begonnen.

Het patroon wordt rondgebreid. Wat dit soort kleine maten, het gebruik van naalden zonder kop betekent. En dat staat voor mij altijd gelijk aan: Mikado.



Na 6 naalden komt de techniek vrij snel weer terug. En hopelijk kan ik over niet al te lange tijd over naar mijn rondbreinaald.

Wel zie ik op tegen de mouwen, want ook die worden rondgebreid.....

zondag 14 juni 2020

Naadloos

Degene die mij kennen en/of al een aantal jaar via mijn blog volgen, weten dat ik het erg leuk vind om te haken. Een van de eerste projecten die ik me nog kan herinneren, was een bikini toe ik ongeveer 14 - 15 was. Aangezien wol en water niet heel erg goed combineren, werd dat project geen succes.

Als je zo veel jaren met een hobby bezig bent geweest, zou je denken dat je niet heel veel nieuws meer leert. Niks is minder waar.

Mijn eerste knuffel (Amigurumi in jargon) haakte ik meer dan 5 jaar geleden. Tot op de dag van vandaag vind ik Miss Wooly nog steeds geweldig. Er is alleen een klein minpuntje aan haar: je blijft heel duidelijk de naad zien waar toeren van het hoofd binnen en eindigen.

    

Afgelopen week begon ik aan een nieuwe knuffel (wat voor knuffel en voor wie houd ik nog even geheim) en opnieuw liep ik tegen die lelijke naden aan.

Mijn gevoel (en de foto's in het patroon) zei(den) me dat die mooier moest kunnen, maar hoe? Bij mijn originele techniek sloot ik elke toer met een halve vast, maakte ik een losse om weer hoogte te krijgen om vervolgens met de eerste vast van de toer te beginnen. Op deze manier kreeg je wel mooie strakke toeren, maar de overgang was nogal zichtbaar.


Met mijn tweede bol wol begon ik een test. Als ik nu de losse, om hoogte te winnen, weg laat en meteen door vanuit de halve vaste om te sluiten door ga naar een vaste. De overgang werd wel degelijk minder hard, maar door de halve vaste in de vast van de voorgaande toer was het nog steeds zichtbaar. En zeker niet zoals de foto van het patroon liet zien.


Aangezien mijn test als beter was dan het origineel, haalde ik het origineel om met die bol wol aan een derde test te beginnen: de voorgaande toer niet afsluiten met een halve vaste, maar gewoon meteen met een vast beginnen. En zie daar, het resultaat dat ik zocht: geen zichtbare naden meer in rondgehaakte werkstukken.


De techniek maakt het minder gemakkelijk om het begin en einde van een toer te herkennen, maar daar zijn markeerders of veiligheidsspelden voor uitgevonden. En of het helemaal is zoals het hoort, durf ik niet te zeggen. Maar ik vind het zelf mooi en dat is het belangrijkste lijkt me. 

Voor een mooie overgang van kleur 1 naar kleur 2 vond ik een heel goed instructiefilmpje op Youtube.


Zoals je ziet, je kunt altijd nog bij leren. Zelfs na jaren en jaren van oefenen.